Tussen het jaar 0 en 476 De Romeinen in Nederland.
Ooit waren in een groot deel van Nederland de Romeinen de baas. De Oude Rijn was de noordgrens van hun rijk. Boven die grens woonden de Friezen, die ze er maar niet onder kregen. Langs de Oude Rijn bouwden ze hun militaire forten, onder meer bij de latere plaatsen Utrecht, Valkenburg en Nijmegen. De Bataven, de oorspronkelijke bewoners van de Lage Landen, waren helemaal niet blij met die vreemde overheersing. Zij bleven zich nog verzetten tegen de Romeinen. Beroemd is hun opstand uit het jaar 69. In een bos vlakbij het tegenwoordige Den Haag, kwamen de Bataven bij elkaar om te bedenken hoe ze de Romeinen konden verjagen. De grote leider van het stel was ene Julius Civilis. De Bataven besloten samen te werken met de andere lokale stammen, zoals de Canninefaten en de Friezen. Tijdenlang dreef Civilis met zijn mannen de Romeinen tot wanhoop. Hoewel deze opstand als een nachtkaars uitging en de Bataven uiteindelijk toch het Romeins gezag accepteerden, gebruikten geschiedschrijvers dit moment graag als het begin van de vaderlandse geschiedenis.

In het jaar 70 De Bataafse opstand.
De Galliërs komen in opstand, onder leiding van Classicus en Tutor, uit de stam der Treviren. 'Castra Vetera' en alle andere vestigingen aan de Rijn vallen in handen van de opstandelingen, mede omdat de Romeinse troepen gedemoraliseerd zijn. Vanuit Rome komt echter een groot leger onder leiding van Cerialis. Door onenigheid tussen de Germanen en de Galliërs weet hij successen te behalen. De Galliërs willen een onafhankelijk commando vestigen, dat evenwel Romeins organisatie en zeden intact moet laten, de Germanen willen complete vernietiging van alle Romeinse gezag. Vrij gemakkelijk herstelt Cerialis de Romeinse macht in Opper-Germania en in Gallië. Tegen Civilis heeft hij een harde strijd moeten voeren, waarbij Oppidum Batavorum bij Nijmegen in brand wordt gestoken. Civillis moet zich terugtrekken ten noorden van de Rijn en heeft zich daarbij waarschijnlijk onderworpen. De Bataafse opstand tegen de Romeinen. Wel hebben de Bataven nooit meer een opstand gemaakt, maar integendeel de Romeinen trouw gediend als hulptroepen.

Rond het jaar 300
De Franken hadden als strijders in dienst van de Romeinen de Romeinse cultuur leren kennen en elementen van deze beschaving overgenomen. Geleerden beweren de Franken een verzamelnaam is van o.a. de volgende stammen; Chattuarii (de Roer, Duitsland), de Bructeri (de Roer, Lippe), de Chamavi (Hamaland bij de IJssel) en de Salli (Salland in Overijssel). Het woord Frank betekent; Onstuimig, dapper.

In het jaar 342 De eerste Frankische vestiging ten zuiden van de Rijn.
De Romeinen hadden een overeenkomst aangegaan waarbij de Franken zich binnen het Rijk mochten vestigen.

In het jaar 375
Overstromingen van het delta gebied, er vinden grote volksverhuizingen plaats door het einde van het Romeinse Keizerrijk. Germaanse stammen gaan op in de Friezen in het Noorden, de Saksen in het Oosten en de Franken in het Zuiden. De Germanen vallen de Romeinen regelmatig aan.

In het jaar 476 De val van het Romeinse Rijk,
Germaanse stammen (Franken) verenigen zich en er ontstaat een nieuw Rijk (Frankrijk). Hoewel de Franken in Frankrijk zitten en dit land haar naam hieraan dankt, zijn het Germanen uit Duitsland en speken Duits. De naam Duitsland komt af van Diets en betekend (oud-Germaans) 'volk', mandiet betekend manvolk en wordt door sommige andere stammen ook wel Diota" genoemd. Het gotisch nam het over maar daar kreeg dat Germaanse woord de betekenis van "heidens". In 786 dook (in Engeland) de eerste Latijnse vorm op: "Theodiscus" Een andere verklaring kan zijn; De naam komt als aanduiding van diegenen die Diutisc spraken. Diutisc spraken de niet geromaniseerde Franken. Pas in de 11e eeuw werden ook het land en het volk ermee aangegeven.

In het jaar 481
Het Germaanse stamhoofd Clovis (Chlodovech = Lodewijk) van Merowingen, afstammeling van de Salische Franken, kleinzoon van Meroveus, behaalt grote overwinningen. Hij volgde zijn vader op (481) op 15 jarige leeftijd en in 486 overwon hij samen met een andere Frankische Koning een Romeins rijkje, Syagrius bij Parijs in Noord-Gallië. Clovis ging door met zijn overwinningen en trouwde met een Prinses uit Bourgondië (Zuid Oost-Frankrijk) die Christen was geworden.

In het jaar 506
Clovis levert bij Keulen een zware slag tegen de stam Alamannnen, de stam waarna de Fransen alle Duitsers zouden noemen: de Allemands. Clovis liet zich na deze slag dopen door Sint Remigius op tweede kerstdag.

In het jaar 507
Clovis verslaat de Visigotische Koning Alarik bij Poitiers en nam hij hun hoofdstad Toulouse in. Hij behaalt tot 511 grote overwinningen en laat de Lex Salica op stellen, een soort wetboek.

In het jaar 511 Clovis sterft.
Hij was degene die de Frankische stammen deed verenigen, waaruit later het groot Frankisch Rijk ontstaat. Zijn 4 zonen erfden zijn rijk en het wordt onderverdeeld, het latere Nederland (rond 1600) lag in het gebied wat ze toen Frissi, Austrasië en Neustrië noemden. Frissi (Friesland) ligt ten noorden van de Rijn en in Noord-Holland. Austrasië bevatte het gebied onder de Rijn en strekte zich van het westen van Nederland tot Keulen en grensde in het zuiden ten westen van de Schelde aan Neustrië (huidig België). De oudste zoon van Clovis, Diderik I, was de eerste Koning van Austrasië. De eerste Koning van Neustrië was Clotarius (Chlothar) Magnus I (496-561). Broedertwisten in die tijd waren niet ongewoon, gewoonlijk gingen die over erfrechten zodat Austrasië en Neustrië regelmatig herenigd werden of in staat van oorlog waren. De kinderen van Clotarius Magnus I (496-561): 1. Charibert 2. Sigebert 3. Chilperic 4. Guntramm 5. Blithildis

Van 771 tot 814 Tijd van Keizer Karel de Grote.
In de vijfde eeuw was het helemaal afgelopen met het Romeinse Rijk. De meest invloedrijke stam op dat moment waren de Franken. Hun koningen legden de basis voor een nieuw Europees keizerrijk, met als beroemdste voorman Karel de Grote. Onder zijn leiding breidde het rijk zich gigantisch uit. Zijn grootste doel was om alle stammen (Germanen, Saksen, Franken etc.) die in Europa leefden tot ėėn christelijk volk te maken. Vanuit zijn paleis in Aken bestuurde hij zijn rijk, waar ook de Nederlanden onder vielen. In 800 kroonde de paus Karel de Grote tot keizer, wat hem nog meer aanzien gaf en waarmee hij als het ware de Romeinse keizers van weleer opvolgde. Dat hij in ieder geval veel indruk heeft gemaakt in de Nederlanden, blijkt wel uit de verhalen die, lang na zijn dood, altijd nog over hem verteld werden. Daarin had hij steeds een grote heldenrol en was hij hét voorbeeld van een nobele goed-christelijke koning. Of hij nou echt zo heilig was valt te bezien met het oog op de vele oorlogen die hij voerde. Maar het is wel zeker zo dat hij veel heeft bijgedragen aan de culturele ontwikkeling in Europa. Zo ontwierp hij een letter die makkelijk te lezen en te schrijven was. Dat lijkt misschien onbelangrijk, maar eerder waren de handschriften werkelijk n¡et te ontcijferen. Na de dood van Karel was de eenheid snel voorbij. Zijn erfgenamen, drie zonen, kregen onderling zo'n ontzettende ruzie, dat het rijk in stukken uiteen viel. Toen was het de beurt aan de Duitse keizers.

Van 839 tot 856 Graaf Gerulf I van Friesland (Fries Huis).
Hij wordt soms vermeld als stamvader van het Hollands Huis; hij kreeg op 08-07-839 als vazal van keizer Lodewijk I der Franken goederen in Westergo; hij werd in 856 monnik in de abdij Corvey, waar hij stierf.

In het jaar 885 Graaf Gerulf II van Friesland (Fries Huis).
Hij was betrokken bij de moord op Godfried de Noorman in 885 (waarmee een einde werd gemaakt aan de heerschappij der Noormannen in Holland); hij ontving op 04-08-889 goederen van koning Arnulf der Oostfranken "inter Renum et Suithardeshaghe" (mogelijk tussen Katwijk en Schoorl, dus Kennemerland); hij was waarschijnlijk de vader van Dirk I en wordt wel beschouwd als de stamvader van het Hollands Huis.

Van 916 tot 928 Graaf Dirk I (Hollands Huis).
Waarschijnlijk zoon van Gerulf II; hij huwde Geva, die mogelijk afstamde van Pippijn van Italië (zoon van keizer Karel de Grote); hij schijnt zijn vader te zijn opgevolgd in Kinheim (Kennemerland); hij ontving op 15-06-922 van koning Karel III der Franken de kerk te Egmond met de daarbij behorende goederen in het noorden van Holland; hij wordt als eerste graaf van Holland beschouwd.

Van 953 tot 988 Graaf Dirk II (Hollands Huis).
Zoon van Dirk I; hij was gehuwd met Hildegard(is), dochter van graaf Arnulf I van Vlaanderen; na diens dood in 965 maakte hij zich meester van een deel van Vlaanderen (o.a. het graafschap Gent); hij ontving in 969 van koning Lotharius II van Frankrijk het Land van Waas; in 985 van keizer Otto III van Duitsland ook Maasland, Kennemerland en Texel; volgens de oorkonde was hij als prefect de drager van het rijksgezag in de gouw Texla; zijn zoon Egbert werd in 976 kanselier van keizer Otto II van Duitsland en in 977 aartsbisschop van Trier.

Van 988 tot 993 Graaf Arnhulf van Gent (Hollands Huis).
Zoon van Dirk II; hij was gehuwd met Liutgard(is) van Luxemburg, dochter van Siegfried van Luxemburg; op 06-05-988 werd hij graaf van Holland; hij sneuvelde in zijn strijd tegen de Friezen.

Van 993 tot 1039 Graaf Dirk III Hierosolymitas (Hollands Huis).
Zoon van Arnhulf van Gent; hij was bijgenaamd Hierosolymitas (de Jeruzalemmer) ter herinnering aan een bedevaart; hij was gehuwd met Othelhildis, dochter van markgraaf Bernhard I van de Noordmark; hij regeerde eerst onder voogdij van zijn moeder Liutgardis; het bezit in Gent en Waas ging verloren, maar hij ontnam van bisschop Adalbold van Utrecht Rijnland en annexeerde de Merwedemoerassen, die hij door Friese kolonisten liet ontginnen; hij bouwde aan de Merwede (de huidige Noord en Nieuwe Maas) bij Vlaardingen een sterkte, waar hij tol hief; het gebied behoorde eveneens aan de bisschop van Utrecht, die samen met hertog Godfried van Lotharingen op last van de keizer aan deze gezagsaanmatiging een einde trachtte te maken; Dirk handhaafde zich echter door een overwinning bij Vlaardingen in 1018.

Van 1039 tot 1049 Graaf Dirk IV (Hollands Huis).
Zoon van Dirk III; hij bleef ongehuwd; hij breidde zijn gebied uit langs de Maas tot Heusden; koning Hendrik III van Duitsland dwong hem echter dit gebied op te geven; hij sneuvelde tegen de bisschoppen van Utrecht, Luik en Metz.

Van 1049 tot 1061 Graaf Floris I (Hollands Huis).
Broer van Dirk IV; hij was gehuwd met Geertrui(da) van Saksen; hij zette de expansiepolitiek van zijn broer voort; hij overwon in 1061 bij Nederhemert Ecbert I van Friesland, maar werd daarna overvallen en vermoord door de Heer van Kuik; hij werd opgevolgd door zijn zoon Dirk V.

Van 1061 tot 1064 Gravin Geertruida van Saksen (Hollands Huis).
Zij was voogdes over haar zoon Dirk V; in 1063 hertrouwde zij met graaf Robert I van Vlaanderen.

Van 1062 tot 1091
Graaf Dirk V (Hollands Huis). Zoon van Floris I en Geertrui(da) ; hij stond aanvankelijk onder voogdij [zie hiervoor]; hij veroverde in 1076 met hulp van zijn stiefvader het graafschap Holland op bisschop Koenraad van Utrecht; hij was gehuwd met Othelhildis van Saksen.

In het jaar 1064
Bisschop van Utrecht. Keizer Hendrik IV van Duitsland schonk in 1064 het graafschap Holland aan de bisschop van Utrecht.

Van 1065 tot 1074 Graaf Robert de Fries (Hollands Huis).
Hij was tevens graaf Robert I van Vlaanderen; hij was als tweede man van Geertrui(da) voogd over zijn stiefzoon Dirk V.

Van 1071 tot 1076 Graaf Govert met de Bult (Huis van Lotharingen).
Hij was tevens Godfried III met de Bult van Lotharingen; hij veroverde in 1071 met bisschop Willem I van Utrecht het graafschap Holland; hij werd door sluipmoord om het leven gebracht, op last van Robert of Dirk V.

Van 1091 tot 1121 Graafschap Holland (1101-1299) - Graaf Floris II de Vette (Hollands Huis).
Zoon van Dirk V; hij werd in 1101 genoemd met de titel Comes de Hollant als leenman van de Utrechtse bisschop; hij huwde ca. 1113 met Geertruid (alias Petronella), halfzuster van de latere koning Lotharius III van Duitsland.

Van 1122 tot 1157 Graafschap Holland (1101-1299) - Graaf Dirk VI (Hollands Huis).
Zoon van Floris II; hij volgde deze op onder regentschap van zijn moeder; deze handhaafde zich met moeite tegenover keizer Hendrik V van Duitsland totdat deze in 1125 werd opgevolgd door koning Lotharius III van Duitsland; de West-Friezen erkenden echter Dirks broer Floris de Zwarte, die ook door de Kennemers werd gesteund; de twist tussen de broers werd door koning Lotharius III van Duitsland beslecht; Dirk VI was achtereenvolgens gehuwd met Sophia van Reineck en Geertruid van Nordheim.

Van 1157 tot 1190 Graafschap Holland (1101-1299) - Graaf Floris III (Hollands Huis).
Oudste zoon van Dirk VI; hij huwde in 1162 met Aleida van Schotland; hij was een trouw aanhanger van keizer Frederik I (Barbarossa) van Duitsland; hij trachtte zich tevergeefs te bevrijden van de leenheerschappij van Vlaanderen over Zeeland bewester Schelde; hij sloot in 1167 het Verdrag van Brugge, dat een eeuw lang de basis bleef voor de verhouding tussen Holland en Vlaanderen; hij vocht in 1176 met keizer Frederik I (Barbarossa) van Duitsland in Italië en verwierf daardoor de titel Vorst des Rijks (Vrede van Venetië, 1177) en, vermoedelijk in 1179, de rijkstol te Geervliet; hij vocht in 1180 tegen de West-Friezen en nam deel aan de derde kruistocht (1189-1192); hij onderscheidde zich bij de verovering van Iconium en stierf te Antiochie.

Van 1190 tot 1203 Graafschap Holland (1101-1299) - Graaf Dirk VII (Hollands Huis).
Zoon van Floris III; hij huwde in 1186 met Aleida van Kleef; hij genoot de steun van keizer Hendrik VI van Duitsland; hij lijfde de Grote Waard in bij zijn gebied; hij sloot zich in 1198 aan bij de partij der Welfen en mengde zich zonder succes in de strijd tussen Brabant en Gelre; deze inmenging kostte hem het gebied ten noorden van de Maas, met inbegrip van Dordrecht, welk gebied hij als Brabants leen terugkreeg; bovendien steunde zijn broer, de latere Willem I, de weer in verzet gekomen West-Friezen.

In het jaar 1203 Graafschap Holland (1101-1299) - Gravin Ada (Hollands Huis).
Dochter van Dirk VII; zij werd op 04-11-1203 door haar moeder uitgehuwelijkt aan graaf Lodewijk II van Loon om haar positie als gravin te versterken; haar opvolging werd betwist door haar oom graaf Willem van Friesland; in de Loonse Successieoorlog [1203-1213] die toen ontbrandde en die een onderdeel was van de strijd tussen Welfen en Hohenstaufen, delfde zij het onderspit; ze werd gevankelijk naar Engeland gevoerd; ze keerde in 1208 naar Loon terug, maar haar erfdeel bleef voor haar verloren.

Van 1204 tot 1222 Graafschap Holland (1101-1299) - Graaf Willem I (Hollands Huis).
Zoon van Floris III; hij streed in 1203, na de dood van zijn oudere broer Dirk VII, tegen diens dochter Ada en haar echtgenoot Graaf Lodewijk II van Loon om het graafschap Holland; hij huwde in 1198 Aleida (ca 04-02-1218, dochter van Otto I van Gelre) en in 07-1220 met Maria van Brabant (weduwe van keizer Otto IV van Duitsland); op 13-01-1213 ontving hij van keizer Otto IV van Duitsland alle lenen van Floris III en Dirk VII; hij deed mee in de slag bij Bouvines (1214); in 1216 nam hij deel aan een expeditie van de latere koning Lodewijk VII van Frankrijk tegen koning Jan van Engeland, waarna paus Innocentius III hem in de ban deed; hij verzoende zich met paus Honorius III door in 1217-1219 deel te nemen aan een kruistocht tegen de Moren in Spanje en tegen de sultan van Egypte; hij veroverde onder meer Damiate.

Van 1222 tot 1234 Graafschap Holland (1101-1299) - Graaf Floris IV (Hollands Huis).
Zoon van Willem I; hij stond eerst onder voogdij van zijn achterneef Boudewijn van Bentheim; hij huwde ca. 1220 Machteld (ook wel Mathilde) van Brabant, dochter van Hendrik I van Brabant; hij breidde zijn gebied uit met het Land van Altena; hij nam deel aan de kruistocht tegen de Stedingers (1234); hij werd in een Frans toernooi gedood.

Van 1234 tot 1256 Graafschap Holland (1101-1299) - Graaf Willem II (Hollands Huis).
Zoon van Floris IV; hij was tevens van 1247-1256 koning Willem van Duitsland; hij stond tot 1240 onder regentschap; hij streed met succes tegen Vlaanderen; hij zakte op een tocht tegen de West-Friezen bij Hoogwoud door het ijs en werd door vijanden gedood; zijn zuster Aleidis was enige tijd voogd over zijn zoon Floris V; bovendien was haar zoon Jan van Avesnes de opvolger van Floris V's zoon Jan I; hij stichtte de Ridderzaal te 's-Gravenhage.

Van 1256 tot 1296 Graafschap Holland (1101-1299) - Graaf Floris V (Hollands Huis).
Zoon van Willem II; hij stond tot 1263 onder regentschap, tot 1258 van zijn oom Floris de Voogd, daarna van zijn tante Aleidis van Henegouwen, die met behulp van de Hollandse edelen verdrongen werd door Otto II van Gelre; in 1266 verklaarden de heren van Voorne, Teilingen, Haarlem en Amstel Floris meerderjarig om een einde te maken aan de Gelderse hegemonie; Floris huwde rond 1270 met Beatrix, dochter van graaf Gwijde van Vlaanderen; zijn moeder en haar tweede zoon, Floris van Avesnes, kregen opnieuw grote invloed, waaraan hij pas in 1277 een einde wist te maken; in 1272 mislukte een veldtocht tegen de West-Friezen; in 1274 kreeg hij te kampen met een opstand in Kennemerland, die gesteund werd door de West-Friezen en de Waterlanders onder leiding van Gijsbrecht IV van Amstel; hij wist echter een verdrag te sluiten; in 1289 wist hij de West-Friezen te onderwerpen; hij verbond zich met koning Edward I van Engeland in diens strijd tegen koning Filips IV van Frankrijk; hij was de Engelse vertegenwoordiger op het continent; door zijn bemiddeling kwam in 1294 het verdrag tussen koning Edward I van Engeland en koning Adolf van Duitsland tot stand, terwijl in 1295 de Engelse wolstapel officieel in Dordrecht werd gevestigd; toen echter een Engels-Vlaams-Brabants bondgenootschap bleek te ontstaan tegen Frankrijk, waarbij hij slechts een pion was, verbond hij zich met koning Filips IV van Frankrijk; deze ommezwaai bedreigde de Engelse positie op het vasteland met betrekking tot de Hollandse en Zeeuwse havens; Gijsbrecht van Amstel, Herman van Woerden en Gerard van Velzen ontvoerden hem daarom, waarna hij bij het slot Muiden werd vermoord.

Van 1296 tot 1299 Graafschap Holland (1101-1299) - Graaf Jan I (Hollands Huis).
Zoon van Floris V; hij werd opgevoed aan het hof van koning Edward I van Engeland en huwde in 1297 diens dochter Elisabeth; hij stond onder invloed van zijn Engelse raadslieden en van Jan van Renesse en Wolfert I van Borsele; in 1296 laaide de strijd met de West-Friezen opnieuw op; de opstand kwam in 1297 tot een einde toen de West-Friezen bij het dorp Vronen een verpletterende nederlaag leden; de verzoening volgde in 1299: de West-Friezen erkenden hem als hun heer, in ruil waarvoor ze een eigen landrecht kregen; met hem stierf het Hollandse huis uit.

Van 1299 tot 1304 Graafschap van Holland en West-Friesland (1299-1581) - Graaf Jan II van Avesnes (Henegouws Huis).
Zoon van Jan I van Avesnes (niet te verwarren met de hiervoor genoemde graaf Jan I van Holland) en Aleidis (zuster van graaf Willem II van Holland); hij was vanaf 1298 graaf van Henegouwen (na het overlijden van zijn grootmoeder Margaretha van Constantinopel); hij was gehuwd met Filippina, dochter van graaf Hendrik V van Luxemburg; hij trachtte tevergeefs Rijks-Vlaanderen te veroveren en koos daarom de zijde van koning Filips IV van Frankrijk in diens strijd tegen de Dampierres; de Zeeslag bij Zierikzee (1304) waarborgde het behoud van Zeeland bewester Schelde voor Holland.

Van 1304 tot 1337 Graafschap van Holland en West-Friesland (1299-1581) - Graaf Willem III de Goede (Henegouws Huis).
Zoon van Jan II; hij was tevens graaf Willem I van Henegouwen; hij huwde op 23-05-1305 met Johanna (dochter van graaf Karel I van Valois en zuster van de latere koning Filips IV van Frankrijk); hij keerde zich tegen Frankrijk; hij steunde koning Lodewijk IV van Duitsland tegen de paus; hij kreeg vaste voet in Friesland; hij werkte mee aan de verdrijving van koning Edward II van Engeland; zijn dochter Filippa huwde met de door hem op de troon geholpen koning Edward III van Engeland.

Van 1337 tot 1345 Graafschap van Holland en West-Friesland (1299-1581) - Graaf Willem IV (Henegouws Huis).
Zoon van Willem III; hij was tevens graaf Willem II van Henegouwen; hij huwde in 1336 met Johanna (dochter van Jan III van Brabant); in 1343 brak hij met Engeland en zocht hij toenadering tot Frankrijk; hij maakte een pelgrimstocht naar Jeruzalem; hij begon een veldtocht tegen de Friezen, waarbij hij omkwam.

Van 1345 tot 1349 Graafschap van Holland en West-Friesland (1299-1581) - Gravin Margaretha van Beieren (Henegouws Huis).
Dochter van Willem III; zij huwde met koning Lodewijk IV van Duitsland; ze was na de dood van Willem IV beleend met Holland, Zeeland en Henegouwen; ze liet haar zoon Willem V hierover besturen onder de titel Verbeider; ze raakte in 1349 met hem in onmin, hetgeen leidde tot de Hoekse en Kabeljauwse Twisten [ong. 1350-1492] (een strijd tussen groepen edelen en steden in Holland en Zeeland, aanvankelijk over invloed op het bestuur, later over de vraag of men vóór Bourgondië (Kabeljauws) of tegen Bourgondië (Hoeks) was); zij erkende hem in 1354 als graaf van Holland en Zeeland; ze liet hem na haar overlijden Henegouwen na.

Van 1349 tot 1389 Graafschap van Holland en West-Friesland (1299-1581) - Graaf Willem V (Beiers Huis).
Zoon van koning Lodewijk IV van Duitsland en Margretha; hij was tevens graaf Willem III van Henegouwen en hertog Willem I van Beieren; hij huwde 02-1352 met Mathilde (dochter van graaf Hendrik van Lancaster); hij werd in 1357 krankzinnig en liet de regering over aan zijn broer Albrecht van Beieren.

Van 1389 tot 1404 Graafschap van Holland en West-Friesland (1299-1581) - Graaf Albrecht (Beiers Huis).
Broer van Willem V; ruwaard sedert 1358 [zie hiervoor]; zijn zoon Jan van Luik huwde met hertogin Elisabeth van Luxemburg en werd zelf hertog Jan II van Luxemburg.

Van 1404 tot 1417 Graafschap van Holland en West-Friesland (1299-1581) - Graaf Willem VI (Beiers Huis).
Zoon van Albrecht; hij was gehuwd met Margretha van Bourgondië (1374-1441; dochter van Filips de Stoute); hij was tevens graaf Willem IV van Henegouwen en hertog Willem II van Beieren; hij kreeg in 1389 het bewind over Henegouwen; hij volgde in 1404 zijn vader op; hij raakte in strijd met Jan van Arkel, die hij overwon.

Van 1417 tot 1433 Graafschap van Holland en West-Friesland (1299-1581) - Gravin Jacoba (Beiers Huis).
Enig kind van Willem VI; ze huwde in 1415 de Franse kroonprins Jan van Tourraine, die in 1417 stierf; zij volgde haar vader op als gravin van Holland, Zeeland en Henegouwen en huwde in 1418 met dispensatie van de paus met haar neef Jan IV van Brabant; haar oom Jan VI van Beieren (tevens hertog Jan II van Luxemburg) eiste dat zij hem als voogd en ruwaard zou erkennen; hij kreeg steun van de Kabeljauwen en van keizer Sigismund van Duitsland; deze bewoog de paus tot herroeping van de dispensatie en beleende haar landen aan haar oom; in 1419 werd de strijd door bemiddeling van Filips de Goede van Bourgondië beslecht (Verdrag van Woudrichem); haar oom kreeg een aanzienlijk deel van het zuiden van Holland in erfleen en zou samen met haar echtgenoot de regering over Holland, Zeeland en Henegouwen voeren; haar echtgenoot verpandde in 1420 Holland en Zeeland aan haar oom; zij aanvaardde dit niet, liet in 1421 haar huwelijk ongeldig verklaren en week uit naar Engeland; daar huwde zij in 1422 met Humphrey van Gloucester, met wie zij in 1424 in Henegouwen de strijd aanbond tegen haar ex-echtgenoot, die gesteund werd door Filips de Goede; Humphrey liet haar in de steek voor een hofdame, waarna zij zich in 1425 overgaf en in Gent gevangen werd gezet; haar oom stierf en liet zijn rechten op Holland, Zeeland en Henegouwen na aan Filips de Goede, terwijl haar ex-echtgenoot zich als graaf van Holland en Zeeland bleef beschouwen; de Hoeken verzetten zich, waarna hij Filips tot ruwaard benoemde; Jacoba ontsnapte en streed van 1425 tot 1428 met een Engels hulpleger tegen Filips; zij moest capituleren, waarna de Zoen van Delft (1428) werd gesloten; door haar huwelijk met Frank van Borsele in 1432 schond zij dit verdrag en moest zij in 1433 afstand doen van haar graafschappen; zij trok zich terug op Teylingen, waar zij stierf aan tuberculose.

In het Jaar 1429
In dit jaar komt Namen onder volledig bestuur van Filips de Goede.

In het Jaar 1430 Johan III van Nassau sterft,
hij was de derde zoon van Johan I van Nassau-Dillenburg (1339-1416). De orde van het Gulden Vlies; De orde werd in 1430 opgericht door Filips de Goede, Hertog van Bourgondië. De orde van het Gulden Vlies was een tegenhanger van de Engelse orde van de Kousenband. De orde moest de gelijkwaardigheid met de andere Europese vorsten benadrukken. De orde bestond uit 30 Ridders, dit werd in 1516 uitgebreid naar 50 Ridders, een schatbewaarder, een wapenmeester, een kanselier en een griffier. Het ereteken van de orde was een ram, naar de Griekse legende van de Argonauten. Het moest de indruk geven dat de Bourgondische dynastie afstamde van de Trojanen. In 1700 werd de orde opgebroken in een Spaanse en een Oostenrijkse tak, nadat de laatste Spaanse Habsburger was overleden.

In het Jaar 1432 De Graaf van Holland verleent Wieringen stadsrechten.
De stadsrechten hielden onder andere in dat er jaarmarkten e.d. georganiseerd mochten worden.

Van 1433 tot 1467 Graafschap van Holland en West-Friesland (1299-1581) - Graaf Filips I de Goede (Bourgondisch Huis).
Hij was sedert 1419 hertog van Bourgondië, waaronder tevens viel Vlaanderen, Artois en Franche-Comt‚; hij verkreeg in 1429 Namen en in 1430 Brabant en Limburg, zoals hiervoor bleek in 1433 Holland, Zeeland en Henegouwen, in 1435 Auxerre, Bar en Ma‡on en in 1451 Luxemburg; in de gewesten benoemde hij stadhouders; afgevaardigden van alle gewesten vormden in Brussel de Staten-Generaal; hij streefde naar het vormen van een koninkrijk, los van Duitse en Franse leenhorigheid, maar ondervond gebrek aan medewerking van keizer Sigismund van Duitsland en koning Frederik III van Duitsland; hij kan worden beschouwd als de grondlegger van de Nederlandse en de Belgische staat; hij was onder meer gehuwd met Isabella van Portugal (1397 - ca 17-12-1471) dochter van koning Jan I van Portugal).

In het Jaar 1435 Het verdrag van Atrecht.
Filips de Goede sluit vrede met Koning Karel VII van Frankrijk en krijgt daarbij de steden aan de Somme. Hierdoor komt hij echter in oorlog met Engeland, wat ongunstig is voor de handel in Vlaanderen en Holland. De textielnijverheid in Vlaanderen is nu wel gedekt tegen de Engelse concurrentie. Omstreeks deze tijd vinden, Johan Gutenburg in Mainz en Laurens Janszoon Coster te Haarlem, bijna gelijktijdig de boekdrukkunst uit.

In het Jaar 1436 Belegering Calais.
Hertog Filips de Goede belegert de Engelse stad Calais met burgers, de zgn. milities, uit diverse steden uit Vlaanderen. Als de belegering geen direct resultaat oplevert vertrekken de burgers weer naar hun eigen stad, zonder zich maar iets van de bevelen van Filips de Goede aan te trekken.

In het Jaar 1437
Er ontstaan relletjes tegen Hertog Filips de Goede in de Vlaamse steden Brugge en Gent. Als Hertog Filips de Goede in Brugge wordt aangevallen moeten diverse leden uit zijn gevolg daarbij het leven laten, waaronder Maarschalk van l'Isle Adam.

In het Jaar 1439 Jacob I Van Horne:
In 1439 wordt Jacob I Van Horne Heer van Horne. In 1450 wordt hij door Keizer Frederik III tot Rijksgraaf benoemd. Tot zijn bezittingen behoorde Eindhoven, Weert, Wessem, Bocholt (1458), Altena, Cranendonck, Altena, Cortessem en Montigny. Hij trok als minderbroeder in het klooster te Weert.
De Heren van Boxtel: De Heren van Boxtel waren aanvankelijk rechtstreekse leenmannen van de Duitse. De oorsprong van dit rijksleen moet in de tiende eeuw worden gezocht. In 1439 droegen de Heren van Boxtel hun Heerlijkheid op aan de Hertog van Brabant om die vervolgens weer van hem terug te ontvangen, nu als Brabants leen. Het Huis Stapelen (zonder heerlijkheid) was al sinds 1312 Brabants leen. De 12e eeuwse Van Stapelens waren vermoedelijk nog allodarii of vrije eigenaren, want de Brabantse Hertog had hier toen nog geen invloed van betekenis. In de dertiende eeuw is Stapelen in handen gekomen van de Heren van Boxtel en na 1439 zijn het huis Stapelen en de heerlijkheid Boxtel geheel versmolten geraakt. De Heren van Boxtel betrokken daarop het kasteel van Stapelen als hun thuisbasis. In Boxtel hebben we tot in de negentiende eeuw te maken met uitgestrekte bezittingen van de Heren van Boxtel en hun rechtsopvolgers.

In het Jaar 1441
De weduwe van Hertog Antoon van Brabant en Graaf Jan van Beieren, Elisabeth van G”rlitz, wijst Hertog Filips de Goede aan als haar efgenaam. Tevens laat ze hem het bestuur van Luxemburg overnemen.

In het Jaar 1445
Stadhouder Willem van Lalaing en zijn Hoekse Partijgenoten worden uit Holland verdreven.

In het Jaar 1463
In 1463 ontstond de Staten-Generaal, een vergadering van de gewestelijke Staten, die de jaarlijkse verplichtingen tegenover de Landsheer moesten regelen.

In het Jaar 1464
De eerste vergadering van de Staten-Generaal vindt plaats in Brugge. Dit i.v.m. de kruistocht plannen van Filips de Goede.

Van 1467 tot 1477 Graafschap van Holland en West-Friesland (1299-1581) - Graaf Karel I de Stoute (Bourgondisch Huis).
Zoon van Filips I; hij was tevens hertog van Bourgondie, Brabant, Limburg en Luxemburg en graaf van Vlaanderen, Zeeland en Henegouwen; hij streefde naar het herstel van het Middenrijk van Lotharius door zijn poging om het gebied tussen de Nederlanden en het hertogdom Bourgondië te veroveren; hij werd echter dwarsgezeten door zijn aartsvijand koning Lodewijk XI van Frankrijk en de Zwitsers, hetgeen leidde tot zijn verlies bij Granson en Murten in 1476; na de opstand van de Lotharingers werd hij gedood bij het beleg van Nancy.

In het Jaar 1469 Erasmus.
In Rotterdam werdt Desiderius Erasmus (1469-1536) als onwettig zoon van een priester geboren. Na 1507 behoorde hij tot de beinvloedrijkste geleerden van Europa en was een groot verbreider van het humanisme en gaf het Nieuwe Testament uit in het Grieks.

In het Jaar 1472 van Egmond.
In 1472 schonk Arnold van Egmond, Hertog van Gelre de, door hem overwonnen, Heerlijkheid Buren aan zijn neef Frederik van Egmond.

Van 1477 tot 1482 Graafschap van Holland en West-Friesland (1299-1581) - Gravin Maria de Rijke (Bourgondisch Huis).
Enige dochter van Karel I en Isabella van Bourbon; ze huwde op 19-08-1477 met keizer Maximiliaan I van Duitsland, waardoor onder meer de Nederlanden Habsburgs bezit werden; toen zij in 1477 haar vader opvolgde verloor zij Bourgondië en Picardië aan Frankrijk; haar troonsaanvaarding samen met haar echtgenoot vond plaats door uitvaardiging van het Groot Privilege.

Van 1482 tot 1494 Graafschap van Holland en West-Friesland (1299-1581) - Graaf Maximiliaan (Oostenrijks Huis).
Maximiliaan was na het overlijden van Maria voogd over zijn zoon Filips II; hij was tevens (vanaf 1493) keizer Maximiliaan I van Duitsland; hij was weinig succesvol in zijn vele oorlogen, onder meer tegen Frankrijk; opstanden in de Nederlanden (de Jonker-Fransenoorlog [1488-1492] en het Kaas- en Broodvolk [1491-1492]) werden onderdrukt door Albrecht III van Saksen, waarmee een einde kwam aan de Hoekse en Kabeljauwse Twisten.

In het Jaar 1486 Maximiliaan van Oostenrijk werd in 1486 tot Roomse Keizer gekroond.
Door zijn huwelijkspolitiek heeft hij veel gewesten bij het huis Habsburg kunnen brengen, onder andere Spanje. Zijn kleinzoon Karel V volgde hem op de troon op en werd Roomse Keizer, Spaanse koning en heer der Nederlanden.

In het Jaar 1487 Willem de Rijke (Wilhelm),
Graaf van Nassau, Katzenelnbogen, Vianden en Diez, geboren 10-04-1487 te Dillenburg, overleden 06-10-1559 te Dillenburg. Trouwde (1e keer) 29-04-1506 met Walburga (Walpurgis) Gravin van Egmond, geboren 29-10-1490, dochter van Graaf Johann, overleden 17-03-1529. Trouwde (2e keer) 20-09-1531 te Siegen met Gravin Juliana van Stolberg-Wernigerode, Gravin van Nassau, geboren 15-02-1506 te Stolberg, overleden 18-06-1580 te Dillenburg, dochter van Botho VIII, Graaf van Stolberg-Wernigerode en Anna van Eppstein-Königstein.

Van 1494 tot 1506 Graafschap van Holland en West-Friesland (1299-1581) - Graaf Filips II de Schone (Oostenrijks Huis).
Zoon van Maria en Maximiliaan; hij was tevens koning Filips I van Spanje.

In het Jaar 1498
In 1498 werd Frederik van Egmond door de Duitse Keizer Maximiliaan tot Graaf van Buren en Leerdam verheven.

In het Jaar 1500 Karel de V (1500-1558) uit het Huis van Habsburg,
Zoon van Filips I (de Schone) van Spanje. Keizer van het Heilige Roomse Rijk (1519-1558).Als Koning Karel I van Spanje(1516-1555). Uit politieke overwegingen stond hij in Duitsland tolerant tegenover de protestanten, maar in Spanje liet hij hen vervolgen en deed Luther in de rijksban. Karel de V voerde vier oorlogen tegen Frankrijk. Hij veroverde Rome in 1527 en nam de Paus gevangen. Hij versloeg de Protestantse Duitse Vorsten in 1547. Hij was de machtstigste ooit uit het Huis van Habsburg.

In het Jaar 1505
Maria van Hongarije en Habsburg wordt geboren op 15-09-1505 te Brussel. En overleed 18-10-1558 te Gigalos 53 jaar oud. Ze was de dochter van Philips de Schone van Habsburg (1478-1506) en Johanna "de Krankzinnige" van Aragon. Ze trouwde in 1522 met Lodewijk II van Hongarije (1506-1526). Na de dood van haar man Lodewijk II van Hongarije (1506-1526) stelt ze zichzelf geheel in dienst van de Keizer, haar broer Karel V (1500-1558). Maria van Hongarije en Habsburg wordt later in 1532 Landvoogdes der Nederlanden.

Van 1506 tot 1515 Graafschap van Holland en West-Friesland (1299-1581) - Graaf Maximiliaan (Oostenrijks Huis).
Maximiliaan was (opnieuw) voogd, in deze periode over zijn kleinzoon Karel II; hij stelde echter zijn dochter Margaretha van Oostenrijk in zijn plaats.

Van 1515 tot 1555 Graafschap van Holland en West-Friesland (1299-1581) - Graaf Karel II (Oostenrijks Huis).
Hij was tevens koning Karel I van Spanje en keizer Karel V van Duitsland; hij bracht het graafschap Holland met de Pragmatieke Sanctie van 1549, met zestien andere gewesten, samen in de Bourgondische Kreits (de Zeventien Verenigde Nederlanden).

In het Jaar 1521 Frederik van Egmond (1440-1521),
Graaf van Buren (Bueren) en Leerdam, wordt opgevolgd door zijn zoon Floris van Egmond (1469-1539). Frederik van Egmond (1440-1521) trouwde in 1464 met Aleida van Culemborch (overleden in 1471). Frederik van Egmond trouwde voor de tweede keer met Walburga van Manderscheid.

In het Jaar 1522
Texel en Wieringen worden overvallen door Gelderse bendes. In Texel kocht men de plunderaars af voor 10.000 Philips Guldens af. In Wieringen werden 60 huizen in as gelegd.

In het Jaar 1524
Het is in 1524 dat de Franse expeditie geleid door Giovanni Da Verrazzano uit Firenze voor de eerste keer de baai van New York ontdekt. Koning Francois I zijnde toen in strijd met Spanje, de informatie wordt naar de archieven gestuurd. Gedurende tientallen jaren, Spanjaarden zullen bijna de enige zijn die interesse voor het Nieuwe Wereld gaan tonen, en de rijkdommen ervan gaan exploiteren.

In het Jaar 1525
Omstreeks dit jaartal wordt de schilder Pieter Brueghel "de Oudere" geboren (ca.1525-1569) en was een navolger en bewonderaar van Jeroen Bosch.

In het Jaar 1526 Lodewijk II van Hongarije (1506-1526) overlijd.
Hij was de man van de latere landvoogdes der Nederlanden (1532), Maria van Hongarije en Habsburg (1505-1558).

In het Jaar 1527
In 1572 viel Jan Heym uit Vught, eerst schepen van 's Hertogenbosch, hoofschout en later legeraanvoerder van de Bossche en Meierijse militie, Gelderland binnen en verwoeste het slot van Maarten van Rossum in Poederoyen. De geboorte van Koning Filips II (1527-1598), "de Schone" van Spanje.

In het Jaar 1531
Paulus (Pauwels) Buys (1531-1594) werd geboren in Amersfoort in een welgesteld gezin. Hij studeerde rechten op 2 verschillende scholen in Frankrijk en werkte daarna als advocaat voor het Hof van Holland. In 1561 wordt hij benoemd tot pensionaris van Leiden en was actief als Hoogheemraad van het Rijnland. In 1572 werd hij benoemd tot Landsadvocaat. Hij was tegen de tiende penning, een nieuwe belastingvorm, die Hertog Alva in wou voeren. Het vuur werd hem aan de schenen gelegd door de bevolking omdat die het bewind van Hertog Alva meer dan beu waren. Hij week uit naar Arnstadt in Duitsland waar de Prins van Oranje-Nassau verbleef na zijn mislukte bevrijdings poging van Nederland in 1568. Paulus Buys en de Prins van Oranje-Nassau bespraken de toestanden van het Spaanse juk in Nederland en uiteindelijk keert Paulus Buys weer naar Nederland om in het geheim steun (geld) te vinden voor de Prins van Oranje-Nassau en zijn legers. In 1572 weigerde Leiden, aangevuurd door Paulus Buys, een Spaans garnizoen te huisvesten. In 1573 werd Paulus Buys gekozen als hoofd van de Raad van State, dit omdat er een risico was dat de Prins van Oranje-Nassau kon sneuvelen bij de ontzetting van Haarlem waar hij uiteindelijk nooit zelf bij betrokken is geweest. In 1574 tijdens de belegering van Leiden had hij, als Hoogheemraad, de leiding over het doorsteken van de dijken rondom Leiden om de Spanjaarden wat verder uit de buurt te houden. Op 3 October wordt Leiden ontzet door de Watergeuzen en de herbouw van de stad begint en er worden plannen gemaakt voor de bouw van een Universiteit. In december 1575 probeerde hij in Engeland een verbond te sluiten met Koningin Elisabeth die uiteindelijk niet tot stand kwam. In de Unie van Utrecht in 1579 had hij ook zijn aandeel, hij was tenslotte een man met veel invloed en macht in binnen-en buitenland. Na de moord op Prins Willem van Oranje-Nassau verliet hij de Raad van State. In 1585 toen de Engelse Graaf Leicester naar Nederland kwam, trad de pro-Engelse Paulus Buys op als zijn adviseur. Na een ruzie met Graaf Leicester werd hij een half jaar gevangen gezet. Na een betaling van de grote som geld van 25.000 gulden werd hij vrijgelaten, dit met hulp van diverse Nederlandse steden en de Engelse Koningin Elisabeth. De Leidse Universiteit zet Paulus Buys in 1591 af als curator, dit uit ontevredenheid. Hij vetrok uit Leiden richting Ijsselstein waar hij overleed in 1594.

In het Jaar 1532 Maria van Hongarije en Habsburg (1505-1558) werd landvoogdes der Nederlanden.
Zij was de zus van Keizer Karel V (1500-1558). Zij vestigde zich in de Zuidelijke-Nederlanden, namelijk in Antwerpen. Antwerpen weigerde later de opgelegde belastingen van Maria van Hongarije en Habsburg te betalen, haar broer greep in.

In het Jaar 1535
Op 10 Mei 1535 deden de Wederdopers aangewakkerd door hun geloofsgenoten in Munster, Groningen en Friesland, een aanval op het stadshuis van Amsterdam. Ze werden verdreven maar Burgermeester Colijn sneuvelde hierbij. Jan Matthys, een bakker uit Haarlem en Jan Breukelzoon een kleermaker uit Leiden trokken met een leger 'Anabaptisten' (wederdopers) naar Munster om de stad te bezetten. Wederdopers waren zij die de kinderdoop verwierpen, weigerden een eed af te leggen en niet in overheidsdienst wensten te treden.

In het Jaar 1536
Johan VI (de Oudere), Graaf van Nassau-Dietz, Katzenelnbogen en Dietz, Siegen Hademar, Beilstein, Stadhouder van Gelderland wordt geboren op 22-11-1536 te Dillenburg. Zoon van Juliana van Stolberg-Wenigerode (1506-1580) en Willem de Rijke van Nassau (1487-1559). Johan (de Oude) van Nassau-Dillenburg (1536-1606) trouwde op 16-06-1559 met Elisabeth von Leuchtenburg, geboren op 01-03-1537, overleden op 06-07-1579 te Dillenburg, dochter van Georg von Leuchtenburg en Barbara von Brandenburg. Na de dood van zijn eerste vrouw in 1579 trouwde Johann (de Oude) van Nassau-Dillenburg (1536-1606) in 1580 met Cunegonda Jacoba van Pfalz-Simmern geboren op 09-10-1556 te Simmern en gestorven op 26-01-1586 te Dillenburg. Dochter van Friedrich III van Pfalz-Simmern en Maria von Brandenburg. Nog geen 4 maanden na de dood van Johan van Nassau-Dillenburg's tweede vrouw Cunegonda Jacoba van Pfalz-Simmern (1556-1586) trouwde Johan van Nassau-Dillenburg voor de derde keer op 14-06-1586 te Berleburg met Johanetta van Sayn-Wittgenstein, geboren op 15-02-1561, overleden op 13-04-1622 te Dillenburg, dochter van Ludwig van Sayn-Homburg en Anna van Solms-Braunfels. Johan (de Oude) van Nassau-Dillenburg sterft op 08-10-1606 te Dillenburg. Omdat de tak van zijn broer Willem de Zwijger uitsterft, op een bastaard tak na, komt de titel Prins van Oranje terecht in de lijn van Johan VI (de Oudere), de lijn waar ons huidig Koningshuis uit stamt.

In het Jaar 1539
Floris van Egmond, Graaf van Buren en Leerdam overlijd en zijn zoon Maximiliaan volgd hem op. Maximiliaan was genoemd naar de Duitse Keizer Maximiliaan aan wie de van Egmonds hun adelijke titel hadden te danken die ze in 1521 via hem verkregen. Maximiliaan van Egmond, Graaf van Buren en Leerdam hij trouwde met Fran‡oise de Lannoy. Uit dit huwelijk komt een dochter, Anna van Egmond Gravin van Buren geboren. Anna van Egmond Gravin van Buren, trouwde in 1551 met Prins Willem "de Zwijger" van Oranje-Nassau.

In het Jaar 1540
Adolf van Nassau werd geboren op 11-07-1540 te Siegen als vierde zoon van Willem 'de Rijke' van Nassau (1487-1559) en Juliana van Stolberg. Dit maakt Adolf van Nassau (1540-1568) een broer van Prins Willem 'de Zwijger' van Oranje-Nassau (1533-1584). Adolf vecht met de Geuze troepen op 23-05-1568 in de slag bij Heiligerlee tegen de Spaanse troepen, het begin van de Tachtig Jarige Oorlog. In deze eerste slag sneuvelt ook de eerste Nassau, de 27 jarige Adolf van Nassau (1540-1568). Adolf had een studie gevolgd aan de Universiteit van de Reformatie te Wittenberg, daarna neemt hij dienst in het leger van de Keizer. Zijn zwager, de Graaf Gunther van Swarzburg (getrouwd met Katherina van Nassau), vraagt hem te helpen in de oorlog van Denemarken tegen Zweden, hij stemt toe. In 1566 vecht hij met het Rijksleger tegen de Turken. Samen met zijn broers Jan en Lodewijk neemt hij deel aan het beleg van Gotha, een strijd van de Keizer tegen de ongehoorzame Rijksvorsten. De tijd hierna staat hij volledig achter de zaak van zijn broer Willem, die belust is om samen met zijn broer Lodewijk om de strijd aan te binden met Alva (1567). In mei 1568 doen Lodewijk en zijn broer Adolf een inval in Groningen. Bij Heiligerlee lukt het ze om de Friese Stadhouder Jan de Linge, Graaf van Arenberg (1525-1568) die als Katholiek gekoze had voor de Spanjaarden. Zowel Adolf als Jan de Linge sneuvelen. In het vierde couplet van het Wilhelmus wordt Adolf van Nassau (1540-1568) herdacht.

In het Jaar 1542
Elisabeth, Gravin van Nassau-Dillenburg, geboren 25-09-1542 te Dillenburg, overleden 18-11-1603 te Greifenstein. Trouwde 16-06-1559 te Dillenburg met Coenraad (Konrad) Graaf van Solms-Braunfels, geboren 17-06-1540 te Braunfels, studeerde o.a. in Heidelberg; overleden 27-04-1592 te Braunfels, zoon van Philip Graaf van Solms-Braunfels en Anna Gravin van Tecklenburg. Maarten van Rossum viel in 1542 Brabant binnen en plunderde Vught.

In het Jaar 1544
Willem de Zwijger erft titel van Rene van Chalon, Prins van Oranje. Rene van Chalon, Prins van Oranje (1519-1544), was de zoon van: Claudia van Chalon (1498-1521) en Hendrik III van Nassau (1483-1538). Rene erfde de titel Prins van Orange in 1538 van zijn Oom Philibert van Chalon, Prins van Orange. Rene bleef kinderloos en wees Willem (de Zwijger) van Nassau aan als ergenaam. Willem van Nassau-Dillenburg (1533-1584) werd op 11 jarige leeftijd in 1544 Prins van Oranje Nassau. Hij werd naar het Katholieke hof in Brussel gestuurd en kreeg een gedegen opleiding, een opleiding die je kunt vergelijken met een Universitaire. Hier begint de geschiedenis van een verenigd Nederland, de droom van Willem van Oranje-Nassau, Prins van Oranje in 1544.

In het Jaar 1545
Johan van der Does (1545-1604), Heer van Noordwijk, Langeveld en Kattendijke, humanist, historicus en letterkundige. Hij doceerde in onder andere in Leuven en Parijs. In 1572 sloot Johan van der Does (1545-1604) zich aan bij het verbond der Edelen. Hij was bevelhebber van de burgerij tijdens het beleg van Leiden in 1574. Hij werd de eerste curator van de Universiteit van Leiden. In 1584 en 1585 was hij de leider van diverse missies naar Engeland om Koningin Elisabeth om steun te zoeken voor de Staten van Holland in hun strijd tegen Spanje. Met Jan van Hout vertaalde hij onder de titel Het boek der Kuskens" het werk van Joannes Secundus "Basia". Hij verzorgde de uitgave van vele klassieke schrijvers, zoals Catulles en Plautus, en schreef een belangwekkende geschiedenis van Holland in "Bataviae Hollandiaeque Annales" (1601).

In het Jaar 1548
In 1548 werden de Lage Landen een bestuurlijke eenheid. Al sinds 1463 bestonden de Staten Generaal, een vergadering van de gewestelijke Staten, die de jaarlijkse verplichtingen tegenover de Landsheer moesten regelen. Op de Rijksdag in Auburg, door Keizer Karel V uitgeschreven, werd bepaald , dat de Nederlanden samen de Bourgondisch Kreitz zouden vormen. Zij zouden officieel vrij zijn van de Keizerlijke rechtspraak die voor deze geieden nog gold, omdat de Keizer er zelf ook landsheer was. Dat betekende ook vrijdom van financieele verplichtingen jegens het Duitse Rijk. Om de eenheid in de Kreitz nog meer te verstevigen werd in 1549 de Pragmatieke Sanctie ingesteld, waarin erfopvolging voor alle gewesten op indentieke wijze werd geregeld. Dit was een goed moment om zijn zoon Filips de II kennis te laten maken met dit gebied.

In het Jaar 1551
Willem I de Zwijger van Nassau, Prins van Oranje (1533-1584) trouwt met Anna van Egmond van Buren, Gravin van Buren en Leerdam en Grave (1533-1558). Volgens gebruik werd de 18 jarige Prins Willem van Oranje-Nassau bevorderd tot Kapitein van een compagnie ruiters. In 1552 werd hij bevorderd tot Kolonel met 10 vendels onder zijn comando.

Van 1555 tot 1581 Graafschap van Holland en West-Friesland (1299-1581) - Graaf Filips III (Oostenrijks Huis).
Hij was tevens koning Filips II van Spanje; vanaf 1559 was Prins Willem I stadhouder; in 1566 vond de Beeldenstorm plaats; op 23-05-1568 behaalde Lodewijk van Nassau een overwinning op de Spanjaarden in de Slag bij Heiligerlee (het begin van de Tachtigjarige Oorlog [1568-1648]); op 26-07-1581 verklaarden de Staten-Generaal der Verenigde Nederlanden bij de Akte van Verlatinghe het landsheerlijk gezag over de Nederlanden van koning Filips II van Spanje vervallen.

In het Jaar 1556
Door een zeer droge zomer zijn de meeste oogsten verloren gegaan, een hongersnood is op komst.

In het Jaar 1557
In Den Bosch was de hongersnood zo groot dat mensen het afval van de bierbrouwerrijen aten, in Delft en andere steden heerste de pest. Na deze rampen volgde ook nog het Staatsbankroet, elke handelsman liep in het buitenland het risico gegijzeld te worden om zo een deel van de staatsschuld te innen.

In het jaar 1559
Prins Willem van Oranje-Nassau krijgt het Stadhouderschap over Holland, Zeeland en Utrecht. Dit Stadhouderschap was ook al in het bezit geweest van Rene van Chalon, Prins van Oranje (1519-1544) en Hendrik I van Nassau (?-1341) en van Engelbert II van Nassau, Baron van Breda (1451-1504) zoon van Engelbert I van Nassau (1370-1442) zodat het bijna een erfelijke titel ging worden. Johan (de Oude) van Nassau-Dillenburg (1536-1606) trouwde op 16-06-1559 met Elisabeth von Leuchtenburg, geboren op 01-03-1537, overleden op 06-07-1579 te Dillenburg, dochter van Georg von Leuchtenburg en Barbara von Brandenburg.

In het jaar 1561
Willem I de Zwijger van Nassau (1533-1584), Prins van Oranje (1538-1584) trouwt voor de tweede keer op 25-08-1561 met: Anna van Saksen (1533-1577). Uit dit huwelijk: Maurits van Oranje-Nassau (1567-1625). Paulus (Pauwels) Buys (1531-1594), wordt benoemd tot pensionaris van Leiden.

In het jaar 1563
Johan Albert I (Johan Albrecht) Graaf van Solms-Braunfels en Gambach, geboren 05-03-1563 te Braunfels- slot, Groothofmeester en Staatsminister van de Keurvorst van de Palts, overleden 14-05-1623 te 's Gravenhage, begraven 25-05-1623 te 's-Gravenhage- Grote Kerk. Trouwde (1e keer) 22-05-1590 te Braunfels met Agnes (Agneta Elisabeth) Gravin van Sayn-Wittgenstein, geboren 18-04-1568 te Wittgenstein, overleden 18-04-1617 te Heidelberg, begraven 29-04-1617 te Heidelberg- Heilige Geestkerk, dochter van Ludwig I de Oude" Graaf van Sayn en Wittgenstein en Elisabeth Gravin von Solms-Laubach. Trouwde (2e keer) 08-02-1619 met Juliana van Nassau-Dillenburg, geboren 06-10-1565 te Dillenburg- kasteel, overleden 04-10-1630, begraven te Hungen, dochter van Jan VI "de Oude" (Johan) Graaf van Nassau-Dillenburg en Elisabeth Landgravin van Leuchtenberg.

In het jaar 1566
Op 20 Augustus begint de beeldenstorm tegen de Inquisitie in Brussel. De opstand rukt verder op naar overig Nederland. Willem van Oranje laat 3 beeldenbestormers in Brussel ophangen ten teken van zijn trouw aan de Spaanse Kroon. Willem die zelf opgevoed is met 2 geloven, Luthers en Katholiek staat daarna elke godsdienstbeoefening toe en zegt het einde van de Spaanse Inquisitie toe. Hiermee kiest hij voor het volk van de Lage Landen. Filips II, Koning van Spanje (1527-1598) stuurt de Hertog van Alva naar Nederland.

In het jaar 1567 Hertog Fernando Alvarez van (Alba) Alva (1507-1582), Spaans Krijgsoverste.
Alva wordt in 1566 door Filips II naar de Nederlanden gestuurd om de protestanten streng te vervolgen. Alva had al een reeks militaire succssen op zijn naam; de verovering op Tunis in 1535 en in de Schmalkaldische oorlog (1546-1547) tegen de Duitse Protestanse Vorsten. In Augustus 1567 in Nederland een leger van 10.000 Spaanse en Italiaanse huurlingen onder leiding van de Hertog van Alva. Hij werd Landvoogd en voerde een velle belastingpolitiek waardoor hij door het volk erg gehaat werd. Dit wakkerde de opstand alleen maar meer op. Alva vroeg en kreeg ontslag in 1573 maar hij leidde de verovering van Portugal in 1580. Geboorte van Jacob van Heemskerck (1567-1607), Nederlands vlootvoogd. Hij nam met Willem Barentzoon deel aan de overwintering van Nova Zembla (1596-1597). Jacob was Vice-Admiraal op de vloot naar Oost-Indië, was bevelhebber in 1607 van de vloot in de strijd tegen Spanje. Hij sneuvelde ter hoogte van Gibraltar en werd begraven in de Oude Kerk te Amsterdam.

In het jaar 1568 Het begin van de 80 jarige oorlog.
In 1568 kwamen de Lage Landen in opstand. Prins Willem van Oranje-Nassau (1533-1584) brengt in Duitsland een leger bij elkaar en valt de Nederlanden binnen. Prins Willem van Oranje-Nassau (1533-1584) behaald een overwinning in de Slag bij Heiligerlee (23 mei) waarbij zijn jongere broer Graaf Adolf van Nassau omkomt. De troepen stonden onder bevel van Graaf Lodewijk van Nassau, die had een bijeen geraapt leger van zo'n 3900 man infanterie en zo'n 300 ruiters. Hij moest het opnemen tegen het goed georganiseerde leger van Jan de Ligne, Graaf van Arenberg, stadhouder van de noordelijke gewesten. Zijn leger bestond uit zo'n 3200 man infanterie en 20 ruiters. Terwijl Graaf Jan de Ligne op versterking wachtte deed Graaf Lodewijk van Nassau een cavalarieaanval waarbij Graaf Adolf van Nassau omkomt. De tegenaanval van de Spanjaarden liep verkeerd uit en ze kwamen in een hinderlaag terecht. De 3900 man van Lodewijk stonden hun op te wachten in een moerassig gebied wat zeer in het voordeel was van Graaf Lodewijk van Nassau. Vele Spanjaarden vonden de dood evenals Graaf Jan de Ligne van Arenberg. Deze slag wordt gezien als het begin van de Tachtig Jarige Oorlog. Graaf Lodewijk van Nassau, geboren op 10-01-1538 te Dillenburg en sneuvelt uiteindelijk sneuvelde hij bij de Slag bij Mook (ook wel Slag op de Mokerheide genoemd) op 14-04-1574, hij was de jongere broer van Prins Willem van Oranje-Nassau. Hertog van Alva laat uit vergelding de Graven Egmond en Horne onthoofden op de Grote Markt in Brussel. Filips Willem van Oranje-Nassau (1554-1618), oudste zoon van Prins Willem van Oranje werd in 1568 gevangen genomen in Leuven. Filips Willem van Oranje-Nassau (1533-1584) werd naar Spanje gevoerd waar hij tot 1596 als gijzelaar moest verblijven. In dit jaar wordt door Marnix van Sint-Aldegonde het Wilhelmus geschreven. Op 13-12-1568 begon een zware winter; "In den selve jaer begon het te vriesen van den 13 December ende tot St.Matthias toe eer 't begon te doyen. Het was soo harden vorst datter niemant diergelijke beleeft en hadde of horen seggen, soo datter veel Menschen en Beesten van koude storven".

In het jaar 1570
Na een zware nederlaag tegen de Spaanse Veldheer Alva vestigd Prins Willem van Oranje-Nassau (1533-1584) zich in Enkhuizen want alleen Holland en Zeeland konden de Spaanse belegering voorkomen. Enkhuizen liet de Spaanse troepen niet binnen en liet de Prinsenvlag aan de toren wapperen. De Prins laat zich bekeren van Katholiek naar Lutheraan maar heeft het toch voor elkaar gekregen dat de Protestanten en Katholieken en verbond sloten en is dit verbond altijd trouw gebleven. Herman de Ruiter uit 's Hertogenbosch bezet bij verassing Slot Loevenstein en weet zich 10 dagen te handhaven. De Allerheiligenvloed maakt veel slachtoffers. De latere Stadhouder van Friesland, krijgsheer Caspar de Robles begint met herstel van de dijken.

In het jaar 1571
De Spaanse Veldheer Alva wil de Tiende Penning in een mildere vorm invoeren, een heffing van slechts 3,3 % alleen bij de laatste verkoop. Dit tot verontwaardiging van de Stadsbesturen, zij durven hun medewerking hieraan niet te geven. Ook de leden van de Raad van State, de leden, Viglius, Aarschot, Noircarmes, Berlaymont, Megen en Hopperus en de Staten-Generaal waarschuwen Alva tegen de heffing der penningen. Alva verzoekt Koning Filips II om ontslag, deze stemt in en wijst de Hertog van Medina-Celi als zijn opvolger aan. Deze arriveerd pas in juni 1572 in Nederland. Hij laat Alva de rust en orde herstellen voor hij zijn ambt aanvaard. Synode te Eemden van de Calvinistische Kerken onder het Kruis waarop de inrichting van de toekomstige gereformeerde kerken in de Nederlanden bepaald wordt.

In het jaar 1572
De Lage Landen waren niet verenigd maar onderverdeeld in Hertogdommen en Graafschappen die onder het Duits Keizerrijk viel. De Hertogen van Bourgondie verkregen in de 15e eeuw steeds meer bezittingen in de Nederlanden. Filips de Goede, Hertog van Bourgondie en Graaf van Vlaanderen, verkreeg in 1430 Brabant en Limburg. In 1423 verkreeg Filips de Goede ook de Hollandse erfenis, die behalve Holland ook Friesland, Zeeland inhield. Het gebied werd steeds meer uitgebreid in de 15e en 16e eeuw door verovering of door aankoop. In 1543 kwam Gelre (Gelderland) in bezit van Karel V. Hierdoor ontstond een gebied, dat het huidige Nederland, België en Luxemburg omvatte. Het gebied rond Luik was hierin een soort enclave. Desondanks deze vorst behielden de "Heren" een bepaalde maat van zelfstandigheid. In 1572 kwamen Holland en Zeeland in opstand tegen Koning Filips II (1527-1598) van Spanje, in 1576 gevolgd door de overige gewesten. Zij namen als symbool een leeuw met in de opgeheven rechterklauw een zwaard. De Watergeuzen bezetten op 1 april het Hollandse stadje Den Brielle. De opstand groeit door deze overwinning. Zeeuwse en Hollandse steden kiezen partij voor de Prins van Oranje. In 1572 werd Graaf Lodewijk van Nassau benoemd tot Commandant van de Watergeuzen benoemd, maar de Geuzen zelf de Luikse edelman Lumey verkozen. De Edelman verloor zijn positie na hun optreden tegen de katholieken, er werden namelijk 19 priesters uit Gorcum gemarteld en vermoord in juli te Brielle. In juli heeft in Dordrecht de eerste zelfstandige vergadering van de Staten van Holland Plaats. Paulus (Pauwels) Buys (1531-1594), pensionaris van Leiden, wordt benoemd tot Landsadvocaat. Leiden weigerd, olv Paulus (Pauwels) Buys (1531-1594), een Spaans garnizoen te huisvesten binnen de stadsmuren. Het stadje Den Brielle was ook de geboorteplaats van onze zeeheld M.H. Tromp. In 1572 begint een tijd van veel strijd en velen verloren hun leven waaronder vele Nassau's. In October 1572 word Oranje met zijn legermacht verdreven uit Brabant. Don Frederick, de zoon van de Spaanse veldheer Alva, heroverde alle steden in Gelderland en Overijssel, Zutphen werd geplunderd Kampen en Zwolle kregen genade. Een honderdtal Ruiters olv Bussu, de Spaanse Stadhouder van Holland deden een poging de stad op te eisen maar werden hevig beschoten. Later toen het Stadsbestuur hoorden dat het Spaanse leger onder weg was stuurden ze 2 afgevaardigden naar Don Frederick om genade te smeken en hun de sleutels van de stad aan te bieden. Don Frederick sloeg dit aanbod af en liet de Spaanse legeraanvoerder met 400 man Naarden binnentrekken, na de belofte hun te sparen. De burgers werden bij de kerk geroepen om de Koning opnieuw trouw te zweren. 490 Burgers voldeden aan dit verzoek maar werden er vermoord. Vluchtende burgers werden ingehaald en opgeknoopt. Slechts 60 Naardenaars overleefde het voorval, 40 door te vluchten en 20 door omkopingen. Na Naarden trok Don Fredrick naar het Spaans gezinde Amsterdam waar de Geuzen waren vastgevroren. Tot de verbazing zagen de Spanjaarden dat de Geuzen hun op schaatsen naderde om hun te bestrijden, iets wat ze nog nooit gezien hadden. Op 12 juli geeft een uitgehongerde Haarlem zich over aan de Spanjaarden, een aantal Oranje gezinde burgers werden vermoord net als het aanwezige garnizoen met Commandant Ripperda. Diederick Sonoy: In dit jaar wordt Diederick Sonoy geboren (1572-1597) te Calcar, Duitsland. Hij was Geuze leider en de rechterhand van Prins Willem van Oranje-Nassau. Hij nam deel aan het ontzet van Alkmaar. Hij bezette het Kasteel van Schagen omdat de familie van Schagen hulde met de Spanjaarden. Hij tradt fors (bloedig) op tegen aanhangers van het Katholieke geloof en liet in Alkmaar een rechtbank in stellen die op het Kasteel te Schagen werd gehouden, vele Katholieken vonden er de dood. Prins Willem van Oranje-Nassau greep toen in legde de zaak voor bij Het Hof van Holland. Deze sprak de gevangenen vrij en de Vereenigde Nederlanden liet weten niet langer van zijn diensten gebruik te willen maken. Op 12-08-1588 kreeg hij eervol ontslag en pakte de boot naar Engeland. Hij liet in zijn carriere onderande het dorpje Oterleek afbranden omdat zij samenwerkten met de Spanjaarden. Van het Klooster in in Egmond sloopte hij de daken, zonder toestemming van de Abt, om er munitie van te maken. De naam Blokzijl, ofwel versterkte sluis, is ontstaan doordat in 1581 Diederik van Sonoy (1572-1597) een fort liet bouwen bij een sluis in het kanaal van de Steenwijker Aa naar de Zuiderzee.

In het jaar 1573
Paulus (Pauwels) Buys (1531-1594) wordt benoemd als hoofd van de Raad van State, als opvolger van de Prins van Oranje. Paulus (Pauwels) Buys (1531-1594), tevens Hoogheemraad van Rijnland, had ook de leiding bij het door steken van de dijken rondom Leiden. De Belegering van Alkmaar door Don Frederick, zoon van Hertog Alfa, komt tot een eind nadat er een aantal dijken waren doorgestoken zodat de Spanjaarden onder water kwamen te staan, op 8 October houd Don Frederick het voor gezien en keerde terug naar Amsterdam waar zijn vader, Hertog Alva die zijn hoofdkwartier in de Warmoesstraat had. Op 31-10-1573 begon de Spaanse Veldheer Valdez zijn beleg van de stad Leiden. Dit was een nieuwe tactiek; niet langer werd een stad aangevallen ten koste van vele levens, maar de inwoners werden uitgehongerd door een langdurig beleg. Prins Willem de Zwijger stuurde een troepenmacht vanuit het zuiden om de Spanjaarden weg te lokken en dit werkte: op 21-03-1574 brak Valdez het beleg af en vertrok. Niemand rekende er echter op dat de Spaanse legeraanvoerder in de nacht van 25 op 26 mei weer zou verschijnen, met als gevolg dat het stadsbestuur onvoldoende voorraden ingeslagen bleek te hebben. Tot overmaat van ramp brak in juli naast de honger bovendien ook de pest nog uit. Op 30 juli besloten de Staten van Holland om de dijken door te steken om zo het omringende land onder water te zetten, maar het water steeg slechts langzaam. Intussen probeerde Valdez met beloften de stedelingen tot vergave te bewegen. Een deel van het stadsbestuur had er wel oren naar, maar uiteindelijk werd besloten vol te houden. De inwoners aten honden, katten en ratten. Soms werd, als zwijgend protest, een lijk voor de deur van Burgemeester Pieter Adriaensz. van der Werf gelegd. Op 18 september verslechterde het weer en begon het water te stijgen. De Watergeuzen trokken vanuit het zuiden op. Op 3 oktober bereidde men een uitval naar de Lammenschans voor. De bewoners verbaasden zich over de stilte aan de andere kant van de stadsmuur en stuurden Cornelis Joppensz. er op uit om poolshoogte te nemen. De Spanjaarden bleken te zijn gevlucht. De Watergeuzen trokken daarop de stad binnen over de Vliet en deelden voedsel uit: een half brood met kaas en haring voor iedere inwoner. Tegenwoordig wordt Leidens Ontzet nog steeds uitgebreid gevierd. Drie oktober is een lokale vrije dag.

In het jaar 1574
Het Oranje-leger valt Limburg binnen om de Spanjaarden bij Leiden weg te lokken. De Spanjaarden trappen erin. De Slag op de Mokerhei die volgt, wordt een grote mislukking. De Spanjaarden keren terug voor het tweede Beleg van Leiden. Uiteindelijk worden de Spanjaarden verdreven op 3 October bij Leiden doordat dat het verzet de dijken hadden doorgestoken. In Leiden wordt op 3 October nog steeds het Leidens ontzet gevierd. Lodewijk en Hendrik van Nassau sneuvelen, hun lijken zijn nooit terug gevonden. De Spaanse Landvoogd Requensens, opvolger van de Hertog van Alva, probeert in 1574 Middelburg te heroveren. De Spaanse vloot onder bevel van Romero werd verslagen bij Rijmerswaal door de Watergeuzen onder bevel van Louis de Boisot.

In het jaar 1575
Willem I de Zwijger van Nassau, Prins van Oranje (1544-1584) trouwt voor de tweede keer met: Charlotte de Bourbon-Montpensier (1546-1582). Uit dit huwelijk wordt op 28-02-1584 Frederik Hendrik geboren (1584-1647). De Spaanse Landvoogd Requensens wil Holland omsingelen om zo Zeeland van Holland te scheiden, hij veroverd de grensplaatsen, Schoonhoven en Koudewater op 7 Augustus samen met een aantal andere plaatsen in Brabant. De Spaanse Veldheer Mondragon hield een veldtocht over Philipsland en Tholen. Op Duivenland komt hij de Watergeuzen o.l.v. Louis de Boiset tegen en viel hen aan, Boiset liet hierbij het leven. Paulus (Pauwels) Buys (1531-1594), Landsadvocaat en Hoofd van de Raad van State, reist naar Engeland om daar te proberen een verbond te sluiten met Koningin Elisabeth dat door haar werd afgewezen. Door de boekdruk-kunst onstonden er snel veel hogescholen, zo ook die van Leiden in 1575.

In het jaar 1576
De Spaanse Landvoogd Requensens, opvolger van Hertog van Alfa, overlijdt plotseling. De Spaanse troepen hadden al maanden geen soldij gehad en muiterij hing in de lucht maar er was niks te muiten zodat de soldaten al links en rechts plunderde in het rijke Brabant. In het stadje Aalst verzamelden de Spaanse plunderaars zich. Op 04-11-1576 trokken ze naar de Citadel in Antwerpen en plunderde wat ze konden, ze vernielden alles wat ze niet mee konden nemen, honderden burgers werden vermoord. Deze plundering staat bekent als 'de Spaanse Furie'. Dit gruwelijke optreden van de Spaanse troepen stimuleerde de in Antwerpen aanwezige vertegenwoordigers/onderhandelaars uit het Noorden, Floris Thin Pensionaris van Utrecht, Paulus Buys, pensionaris van Holland, Leonides, pensionaris van Gelderland en Roorda de afgevaardigde grietman uit Friesland en vertegenwoordigers van de Prins tot de Pacificatie van Gent die gericht was tegen de Spaanse aanwezigheid.

Van 1581 tot 1584 Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (1581-1795) - Stadhouder Prins Willem I de Zwijger [Prins Willem van Oranje] (Huis van Oranje).
In 1544 erfde deze Graaf van Nassau het prinsdom Orange en bezittingen in de Nederlanden van zijn oom Ren‚ van Chƒlon; hij werd in 1555 lid van de Raad van State; hij was stadhouder van Holland, Zeeland en Utrecht (1559-1567; 1572-1584); hij keerde zich tegen de plannen tot centralisatie van koning Filips II van Spanje; hij speelde een leidende rol in de Tachtigjarige Oorlog; hij wist in 1564 het vertrek van Granvelle te bewerken; hij week in 1567 (bij de komst van Alva) uit naar de Dillenburg; hij deed in 1568 drie vergeefse aanvallen; ook de aanval van 1570 mislukte; hij ging in 1572 naar Holland om de opstand te leiden; hij werd door de Staten-Generaal erkend als stadhouder in plaats van de door koning Filips II van Spanje benoemde graaf Maximiliaan Hennin van Bossu; hij werd in 1573 calvinist; hij bereikte in 1576 de Pacificatie van Gent (verdraagzaamheid op godsdienstig gebied); in 1579 kwam echter een breuk tussen Noord en Zuid met de Unie van Atrecht (06-01-1579) en de Unie van Utrecht (23-01-1579); in 1580 werd over hem de ban uitgesproken, waarop hij reageerde met zijn Apologie; hij was achtereenvolgens gehuwd: 1. op 08-07-1551 met gravin Anna van Egmond en van Buren; 2. op 24-08-1561 met prinses Anna van Saksen-Meissen, ontbonden in 1571 wegens haar overspel met de vader van de schilder Rubens; 3. op 12-07-1575 met Charlotte de Bourbon-Montpensier; en 4. op 24-04-1583 met Louise de Coligny; hij werd vermoord in Delft door Balthasar Gerards.

Van 1585 tot 1625 Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (1581-1795) - Stadhouder Prins Maurits (Huis van Oranje).
De enige zoon van stadhouder Prins Willem I en Anna van Saksen; hij bleef ongehuwd, maar had talloze kinderen; hij was een goed krijgsman; hij veroverde in 1590 Breda en won in 1600 de Slag bij Nieuwpoort; in 1596 kwam het Drievoudig Verbond met Frankrijk en Engeland tot stand, waarbij deze staten de Republiek als onafhankelijke staat erkenden (in onderscheidenlijk 1598 en 1604 sloten deze landen echter weer vrede met Spanje); op 20-03-1602 werd de Vereenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) opgericht; van 1609-1621 was het Twaalfjarig Bestand met Spanje van kracht; hij liet in 1619 Johan van Oldenbarnevelt onthoofden (aangezien deze vrede met Spanje wilde sluiten); in 1621 werd de West-Indische Compagnie (WIC) opgericht; in 1623 mislukte een aanslag op zijn leven (twee zoons van Van Oldenbarnevelt waren hierbij betrokken); in 1625 ging Breda verloren.

Van 1625 tot 1647 Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (1581-1795) - Stadhouder Prins Frederik Hendrik de Stedendwinger (Huis van Oranje). Zoon van stadhouder Prins Willem I en Louise de Coligny; hij was bijgenaamd Émooi HeintjeÊ; hij huwde op 04-04-1625 met gravin Amalia van Solms-Braunfels; hij liet Huis ten Bosch bouwen, maar overleed voordat hij het kon betrekken.

Van 1647 tot 1650 Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (1581-1795) - Stadhouder Prins Willem II (Huis van Oranje).
De enige zoon van Frederik Hendrik; hij was op zijn vierde jaar generaal van de Ruiterij der Verenigde Nederlanden; hij huwde op 12-05-1641 met Mary Stuart, dochter van koning Karel I van Engeland); hij was tegenstander van de Vrede van Mnster (onderdeel van de Vrede van Westfalen); deze vrede, gesloten op 30-01-1648, beëindigde de Tachtigjarige Oorlog, betekende de erkenning van ons land als zelfstandige staat en betekende eveneens dat ons land geen deel meer uitmaakte van het Duitse keizerrijk; Willem II kwam in 1650 in conflict met de Staten van Holland; hij kreeg dictatoriale macht van de Staten-Generaal; hij liet zes gedeputeerden van Holland op Loevestein gevangen zetten; hij trachtte zich van Amsterdam meester te maken, maar sloot een akkoord; hij stierf aan de pokken.

Van 1650 tot 1672 Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (1581-1795) - [Eerste Stadhouderloze Tijdperk].
Na de dood van Willem II zagen de staatsgezinden, ontstemd over zijn dynastieke politiek, hun kans schoon om geen nieuwe stadhouder te benoemen; de macht berustte voortaan bij de Staten van de provincies (Holland voorop) en niet bij een stadhouder of Staten-Generaal; leiders waren de raadpensionarissen van Holland: 1636-1651: Jacob Cats; 1651-1653: Adriaan Pauw; 1653-1672: Johan de Witt; op 06-04-1652 werd door de VOC een verversingspost gesticht bij Kaap de Goede Hoop, het begin van de kolonie Zuid-Afrika; Engeland vaardigde in 1651 de Act of Navigation uit, waarna de Eerste Engelse Oorlog [1652-1654] volgde, beëindigd met de Eerste Vrede van Westminster (15-04-1654); van 1658-1660 steunde ons land Denemarken tegen Zweden in de Vierde Noordse Oorlog [1655-1660]; na 1660 werd het staatse bewind geconfronteerd met een groeiende druk van Frankrijk en Engeland, terwijl in het binnenland de oppositie van de prinsgezinden geleidelijk aan kracht won; men kreeg te maken met de Tweede Engelse Oorlog [1665-1667], beëindigd met de Vrede van Breda (31-07-1667) en de Munsterse Oorlog [1665-1666], beëindigd met de Vrede van Kleef (18-04-1666); in 1667 veroverden de Zeeuwen Suriname en na de Vrede van Breda konden zij de kolonie in bezit houden; de prinsgezinde gevoelens en de buitenlandse dreiging bereikten een climax in het Rampjaar 1672, toen Engeland de Derde Engelse Oorlog [1672-1674] begon, geholpen door zijn bondgenoten Frankrijk, Munster en Keulen; Johan de Witt werd gelyncht en Willem III, de zoon van Willem II (geboren acht dagen na diens overlijden), werd benoemd tot stadhouder en kapitein-generaal.

Van 1672 tot 1702 Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (1581-1795) - Stadhouder Prins Willem III (Huis van Oranje).
Zoon van Willem II en Mary Stuart (dochter van koning Karel I van Engeland); hij was jong wees en werd opgevoed door zijn grootmoeder Amalia van Solms; in 1666 werd hij door de Staten van Holland als "Kind van Staat" aangenomen; Johan de Witt stelde zich garant voor zijn opvoeding; hij verdreef in 1672 de Fransen uit de Republiek, maar hij was uiteindelijk niet tegen de Fransen opgewassen; hij vroeg tevergeefs om hulp aan zijn oom koning Karel II van Engeland; op 19-02-1674 werd de Derde Engelse Oorlog beeindigd met de Tweede Vrede van Westminster; in hetzelfde jaar werd vrede gesloten met Munster en Keulen; op 02-02-1675 werd het stadhouderschap in vijf gewesten erfelijk (in de mannelijke lijn); hij huwde op 14-11-1677 met Mary Stuart, oudste dochter van koning Jacob II van Engeland); op 10-08-1678 werd de (in 1672 begonnen) oorlog met Frankrijk beëindigd met de Vrede van Nijmegen; hij was vanaf 23-02-1689 (na de Glorious Revolution) tevens koning Willem III van Engeland; op 10-07-1690 versloeg hij zijn katholieke schoonvader in de Slag aan de Boyne (Ierland); de inval in Groot-Brittannië was overigens gefinancierd door paus Innocentius XI; hij voerde de Negenjarige Oorlog [1688-1697] met Frankrijk, die op 20-09-1697 werd besloten met de Vrede van Rijswijk; hierbij erkende koning Lodewijk XIV van Frankrijk hem als koning van Engeland en gaf deze hem bovendien het prinsdom Orange terug; in 1701 deed hij mee aan de Spaanse Successieoorlog [1701-1713].

Van 1702 tot 1747 Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (1581-1795) - [Tweede Stadhouderloze Tijdperk].
Na de dood van Willem III benoemden de Staten geen nieuwe stadhouder; de regenten regeerden zonder stadhouder, evenals in het Eerste Stadhouderloze Tijdperk; leiders waren de raadpensionarissen van Holland: 1689-1720: Anthonie Heinsius; 1720-1727: Isaac van Hoornbeek; 1727-1736: Simon van Slingelandt; 1736-1737: [vacant]; 1737-1746: Anthonie van der Heim; 1746-1749: Jacob Gilles; de oorlogspolitiek van Willem III had de Republiek uitgeput; de regenten en handelaren wilden een meer voorzichtige koers varen; de Spaanse Successieoorlog werd be‰indigd met de Vrede van Utrecht (11-04-1713); in verschillende steden werden de gunstelingen van Willem III uit hun posities gezet; in 1740 raakte ons land door het ondertekenen van de Pragmatieke Sanctie betrokken bij de Oostenrijkse Successieoorlog [1740-1748]; het was, net als in het Eerste Stadhouderloze Tijdperk, een militaire dreiging gecombineerd met ontevredenheid over de corrupte regentenoligarchie die weer een Oranje aan de macht bracht.

Van 1747 tot 1751 Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (1581-1795) - Erfstadhouder Prins Willem IV (Huis van Oranje-Nassau).
Toen in 1747 de Republiek bezet dreigde te worden door de Fransen benoemden de Staten prins Willem Karel Hendrik Friso (zoon van de Friese stadhouder prins Johan Willem Friso en van landgravin Maria Louise van Hessen-Kassel (Marijke-Meu)) tot stadhouder van Holland, Zeeland, Utrecht en Overijssel; hij was al sinds 1711 stadhouder van Friesland (als Willem II), vanaf 1718 van Groningen (als Willem III) en vanaf 1722 van Drenthe en Gelderland; hij huwde op 25-03-1734 met prinses Anna van Hannover (dochter van koning George II van Engeland); het stadhouderschap werd formeel erfelijk (ook in de vrouwelijke lijn); op 18-10-1748 werd de Oostenrijkse Successieoorlog beëindigd met de Tweede Vrede van Aken; dit wordt tevens gezien als het einde van ons land als grote mogendheid.

Van 1751 tot 1759 Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (1581-1795) - Regentes Anna (Huis van Oranje-Nassau) (1751-1759).
Na de dood van haar man Willem IV trad zij als op gouvernante voor haar minderjarige zoon Willem V, die formeel erfstadhouder was geworden; ons land deed niet mee aan de Zevenjarige Oorlog (1756-1763); dit was voor het eerst dat ons land niet meedeed aan een grote Europese oorlog; wel was ons land de grootste financier ervan; de vrede in 1763 betekende de ondergang van veel bankiershuizen.

Van 1759 tot 1766 Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (1581-1795) - Regent Lodewijk Ernst (Hertog van Brunswijk-Wolfenbttel) (1759-1766). Na de dood van regentes Anna trad hij op als voogd voor Willem V, die formeel erfstadhouder was; hij oefende het regentschap echter niet actief uit, zodat het stadhouderschap in feite sluimerde.

Van 1766 tot 1795 Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (1581-1795) - Erfstadhouder Prins Willem V [Willem Batavus] (Huis van Oranje-Nassau).
Zoon van erfstadhouder Willem IV; na diens dood in 1751 was hij formeel al erfstadhouder geworden, maar hij aanvaardde dit ambt feitelijk pas op zijn achttiende verjaardag (08-03-1766); dit ging gepaard met allerlei feestelijkheden, waarbij onder meer het wonderkind Wolfgang Mozart uit Salzburg optrad; Willem V verplichtte zich bij de Akte van Consulentschap om de raad van de hertog van Brunswijk-Wolfenbttel (zijn vroegere voogd) in te winnen; hij huwde op 04-10-1767 met prinses Wilhelmina van Pruisen; dochter van August Wilhelm van Pruisen en Louise Amalia van Brunswijk-Wolfenbttel); omdat de Nederlandse patriotten wat al te geestdriftig waren over de Amerikaanse Vrijheidsoorlog verklaarde Engeland op 20-12-1780 ons land de oorlog (de Vierde Engelse Oorlog [1780-1784]), beëindigd met de voor ons nadelige Vrede van Parijs (20-05-1784); hierdoor moest de hertog van Brunswijk-Wolfenbttel de Republiek verlaten; Willem V had last van de patriotten, waardoor hij in 1785 zijn hof te 's-Gravenhage moest verruilen voor Nijmegen; zijn zwager, de koning van Pruisen, moest hem in zijn positie herstellen (de Pruisische interventie [1787]); op 01-02-1793 werd aan ons land (formeel niet aan ons land, maar aan de stadhouder) door Frankrijk de oorlog verklaard (voor ons land het begin van de Eerste Coalitieoorlog [1792-1797]); de Franse overwinning in 1795 maakte een einde aan zijn regering.

Van 1795 tot 1806 Bataafsche Republiek (1795-1806).
De Republiek der Verenigde Nederlanden werd in 1794-1795 door de Fransen veroverd onder leiding van bevelhebber Charles Pichegru (geholpen door de Nederlander Herman Willem Daendels); de verovering werd vergemakkelijkt door het dichtvriezen van de Waterlinie; Willem V moest op 18-01-1795 uitwijken naar Engeland (en van daaruit in 1801 naar Duitsland); Engeland nam een groot deel van de Nederlandse kolonien in beslag; de patriotten namen in eigen land de macht over van de aristocratische regenten en proclameerden de Bataafsche Republiek; op 16-05-1795 werd het Haags Verdrag gesloten, waarmee ons land een vazalstaat werd van Frankrijk; in 03-1796 kwam er een Nationale Vergadering; in 1798 pleegde Daendels een staatsgreep, die de unitarissen aan de macht bracht; er kwam een nieuwe grondwet, die een Vertegenwoordigend Lichaam (met een Eerste en Tweede Kamer) instelde en als regering een Directoire; in 1799 sloeg Daendels bij Castricum een Brits-Russische invasie af; in 1801 kwam er een nieuwe grondwet; bij de Vrede van Amiens (1802) kreeg ons land van Engeland zijn koloniën terug (behalve Ceylon); na de grondwetswijziging van 1805 kwam er een raadpensionaris als eenhoofdig gezag, namelijk Rutger Jan Schimmelpenninck.

Van 1806 tot 1810 Koningrijk Holland (1806-1810)
Koning Lodewijk Napoleon (Bonaparte). Toen keizer Napoleon I van Frankrijk met het continentaal stelsel een blokkade tegen Engeland oprichtte wenste hij een nog grotere controle over de Nederlanden; hij vormde de Bataafsche Republiek in 1806 om tot een koninkrijk en maakte zijn derde broer, Lodewijk Napoleon, daarvan koning; deze broer was 04-01-1802 gehuwd met Hortense Eug‚nie de Beauharnais(, stiefdochter van keizer Napoleon I van Frankrijk), van wie hij in 1810 scheidde; uit dit huwelijk is de latere keizer Napoleon III van Frankrijk geboren (deze zou overigens zijn verwerkt door de Nederlandse admiraal graaf Carel Hendrik VerHuell).

Van 1810 tot 1813 Frans Keizerrijk (1810-1813)
Keizer Napoleon I (Bonaparte). Keizer Napoleon I van Frankrijk 'ontsloeg' in 1810 zijn broer Lodewijk Napoleon als koning van het Koningrijk Holland en lijfde ons land in bij zijn eigen keizerrijk, zulks blijkens het Decreet van Rambouillet van 09-07-1810.

Van 1813 tot 1815 Vereenigde Nederlanden (1813-1815) - Vorst Willem I (Huis van Oranje-Nassau).
Zoon van erfstadhouder Prins Willem V; hij huwde op 01-10-1791 met zijn nicht prinses Wilhelmina van Pruisen (18-11-1774 - 12-10-1837; dochter van koning Frederik Willem II van Pruisen en prinses Frederika van Hessen-Darmstadt); hij bestreed de Fransen in het Oostenrijkse leger; hij landde op 30-11-1813 op verzoek van Gijsbert Karel van Hogendorp te Scheveningen en werd soeverein vorst over de Nederlanden; de Republiek had grote overzeese bezittingen gehad die in de Franse tijd door de Engelsen waren bezet; met uitzondering van Ceylon en Zuid-Afrika werden deze bezittingen na 1813 teruggegeven. "

Van 1815 tot 1839 Vereenigd Koninkrijk der Nederlanden (1815-1839) - Koning Willem I [bijgenaamd: de Koning-Koopman] (Huis van Oranje-Nassau).
Willem I werd in 1815, nadat het Weens Congres de Zuidelijke Nederlanden inclusief Limburg aan ons land had toegevoegd (overeenkomstig het Verdrag van Troyes van 1814), koning van het nieuwe Verenigd Koninkrijk der Nederlanden; bovendien verwierf hij als schadeloosstelling voor het verlies van zijn Duitse vorstendommen het hertogdom Luxemburg, waarvan hij groothertog Willem I werd; in 1830 ontstond de Opstand der Belgen; van 2 tot 12-08-1831 poogde hij in de Tiendaagse Veldtocht de Zuidelijke Nederlanden nog te behouden, maar door tussenkomst van Frankrijk en Engeland mislukte deze poging; uiteindelijk volgde de formele afscheiding van de Zuidelijke Nederlanden van ons land met het Verdrag der XXIV Artikelen van 19-04-1839, dat overigens ook heel de tegenwoordige Nederlandse provincie Limburg weer van Belgi‰ losmaakte en dit als hertogdom tot Nederlandse provincie (maar tevens tot lid van de Duitse Bond) maakte.

Van 1839 tot 1840 Koninkrijk der Nederlanden (1839-heden) - Koning Willem I [bijgenaamd: de Koning-Koopman] (Huis van Oranje-Nassau).
Na de formele afscheiding van de Zuidelijke Nederlanden van ons land deed Willem I uit teleurstelling hierover op 07-10-1840 troonsafstand en ging hij in Berlijn wonen; op 17-02-1841 hertrouwde hij met de rooms-katholieke Belgische gravin Henriëtte d'Oultremont de Wégimont (28-02-1792 - 26-10-1864), die door haar stiefzoon Willem II spottend Jetje Dendermond werd genoemd.

Van 1840 tot 1848 Koninkrijk der Nederlanden (1839-heden) - Koning Willem II (Huis van Oranje-Nassau).
Zoon van koning Willem I; hij was tevens groothertog Willem II van Luxemburg; hij brak bij Quatre Bras en Waterloo het laatste verzet van keizer Napoleon I van Frankrijk; hij kreeg als dank daarvoor van de Staten-Generaal het erfelijk bezit van paleis Soestdijk aangeboden; hij huwde op 21-02-1816 met grootvorstin Anna Paulowna ( 18-01-1795 - 01-03-1865, dochter van tsaar Paul van Rusland en zuster van tsaar Alexander I van Rusland); onder de druk van onlusten veranderde hij in één nacht van conservatief in liberaal; Thorbecke moest de grondwet in democratische zin wijzigen.

Van 1849 tot 1890 Koninkrijk der Nederlanden (1839-heden) - Koning Willem III (Huis van Oranje-Nassau).
Zoon van koning Willem II; hij was tevens groothertog Willem III van Luxemburg; hij was het in het geheel niet eens met de liberale bekering van zijn vader; hij huwde op 18-06-1839 met prinses Sofia van Würtemberg (17-06-1818 - 03-06-1877) dochter van koning Wilhelm I van Würtemberg en grootvorstin Catharina Pavlovna van Rusland); uit dit huwelijk werden drie kinderen geboren, die tezamen met zijn echtgenote, allen vóór hem overleden; hij hertrouwde op 07-01-1879 met prinses Emma van Waldeck-Pyrmont (dochter van vorst George Victor van Waldeck-Pyrmont en Helena van Nassau-Weilburg), uit welk huwelijk Wilhelmina werd geboren; op een internationale conferentie van 2 tot 11-05-1867 werd besloten dat de Nederlandse provincie Limburg en het groothertogdom Luxemburg geen deel meer zouden uitmaken van de Noord-Duitse Bond.

Van 1890 tot 1898 Koninkrijk der Nederlanden (1839-heden) - Koningin-regentes Emma 1890-1898 (Huis van Oranje-Nassau).
Na het overlijden van haar man Willem III trad Emma op als regentes over haar minderjarige dochter Wilhelmina; zij was geliefd bij het volk; na het overlijden van Willem III ging het groothertogdom Luxemburg verloren, doordat de Luxemburgers een beroep deden op de Salische wet (inhoudende dat alleen mannen de troon kunnen opvolgen).

Van 1898 tot 1948 Koninkrijk der Nederlanden (1839-heden) - Koningin Wilhelmina (Huis van Oranje-Nassau).
Dochter van koning Willem III; van 1890 tot 06-09-1898 was haar moeder over haar regentes; zij huwde op 07-02-1901 met hertog Hendrik van Mecklenburg-Schwerin, zoon van groothertog Friedrich Franz II van Mecklenburg-Schwerin en Marie van Schwarzburg-Rudolstadt); uit dit huwelijk werd één kind geboren, Juliana; na de Duitse inval in Nederland op 10-05-1940 (waardoor ons land betrokken werd bij de Tweede Wereldoorlog [1939-1945]) moest zij met tegenzin uitwijken naar Londen; aldaar werd zij, gesteund door haar schoonzoon prins Bernhard, het symbool en de inspiratie voor het Nederlandse verzet tegen de Duitse bezetting; in het najaar van 1944 werd het zuiden van het land bevrijd door geallieerde troepen, in april 1945 volgde het oosten en als laatste in mei 1945 het westen; op 05-05-1945 werd te Wageningen door de Duitsers de Capitulatie getekend, ten overstaan van haar schoonzoon prins Bernhard (als de opperbevelhebber van de Nederlandse strijdkrachten); op 13-03-1945 keerde zij terug naar Nederland; na de oorlog moesten in Nederlands-Indië politionele acties (eigenlijk: politieke acties) worden uitgevoerd om er het gezag te handhaven; van 21-07-1947 tot 05-08-1947 vond de Eerste Politionele Actie plaats; van 14-10-1947 tot 01-12-1947 en van 12-05-1948 tot 30-08-1948 was haar dochter regentes voor haar; op 04-09-1948 trad ze af ten gunste van haar dochter Juliana.

Van 1948 tot 1980 Koninkrijk der Nederlanden (1839-heden) - Koningin Juliana (Huis van Oranje-Nassau).
Dochter van koningin Wilhelmina; op 07-01-1937 huwde zij met de hiervoor reeds genoemde prins Bernhard zur Lippe-Biesterfeld (29-06-1911 - 01-12-2004, zoon van prins Bernhard zur Lippe en Armgard von Sierstorpff-Cramm); uit dit huwelijk werden vier kinderen geboren: 1. Beatrix; 2. Irene (05-08-1939); 3. Margriet (19-01-1943); en 4. Maria Christina (18-12-1947); tijdens de Tweede Wereldoorlog woonde zij in Canada; van 19-12-1948 tot 05-01-1949 vond in Nederlands-Indië de Tweede Politionele Actie plaats; op 27-12-1949 droeg zij de soevereiniteit van dat land over aan de Republiek Indonesië; tot 1954 bestond de zogenaamde Nederlands-Indonesische Unie; in oktober 1962 moest Nederland Nieuw-Guinea overdragen aan de VN, die het in 1963 overdroeg aan Indonesië; op 25-11-1975 werd de soevereiniteit aan Suriname overgedragen; op 30-04-1980 trad Juliana af ten gunste van haar dochter Beatrix.

Van 1980 tot 2013 Koninkrijk der Nederlanden (1839-heden) - Koningin Beatrix (Huis van Oranje-Nassau).
Dochter van koningin Juliana; op 10-03-1966 huwde zij met jonkheer Claus von Amsberg (06-09-1926 - 06-10-2002, zoon van jonkheer Claus von Amsberg en barones Gosta van de Bussche-Haddenhausen); uit dit huwelijk werden drie kinderen geboren: 1. Willem-Alexander (27-04-1967); 2. Johan Friso (26-09-1968); en 3. Constantijn (11-10-1969); op 30-04-2013 trad Beatrix af ten gunste van haar zoon Willem-Alexander.

Van 2013 tot Heden Koninkrijk der Nederlanden (1839-heden) - Koning Willem Alexander (Huis van Oranje-Nassau).
Zoon van konigin Baetrix. Hij huwde op 02-02-2002 met de Argentijnse Maxima Zorreguieta (17-05-1971), uit welk huwelijk drie kinderen werden geboren: 1. Catharina-Amalia (07-12-2003), 2. Alexia (26-06-2005) en 3. Ariane (10-04-2007).

De geschiedenis van de lage landen

In het kort van het jaar 0000 tot heden